تو منو ببخش....

تو منو ببخش....
به جرم سادگی و صداقتم....
تو منو ببخش
ببخش به جرم اینکه روزی دلم به تو خوش بود و در عین تنهایی نیازمند مهر تو بودم و نیاز به هر چیز دیگه ای رو از دلم رونده بودم.... 
ببخش منو...دیگه برگشتی در کار نیست...همه بهونه های برگشتنو کشتم...دیگه دل بی تابی نمونده...دیگه خبر از عشق نیست...دیگه برنمی گردم...
ببخش که تو این قمار عاشقونه بازنده هر کی بود ، من باختم....دلم رو ، زندگیمو ، احساسمو...بخشیدم..
ببخش که دیگه باورت نمی کنم....چون نمی خوام از سادگی خودم برام بند بسازی واز صداقتم دام .... 
ببخش که دستتو از اول خوندم....
ببخش که تورو از همون ابتدا از خودم نروندم....
ببخش که لبانم رو با مُهر سکوت و صبر داغ کردم و اجازه دادم تو هر کاری که می خوای بکنی و هر حرفی دوست داری بزنی...تا به اینجا برسی...ببخش که تورو از همون ابتدا از خودم نروندم....ببخش که بغض و فریادم رو به سکوت دعوت کردم....ببخش که حس کینه و انتقام رو در خودم کشتم 
ببخش که تو ظلمی که به دلم شد، هر کی گناهکار بود ، بازم کیفرش مال من بود...مجازاتشو من کشیدم...همه درد ها و غصه ها رو تنها به دوش کشیدم...ببخش که تورو زودتر از خودم نروندم...
ببخش که تورو از ابتدا از خودم نروندم ..............!!